ماسه ها فراموشکارترین رفیقان راهند . پابه پایت می آیند ، آنقدرکه گاهي سماجتشان درهمراهي حوصله ات را سرمي برد اما كافي است تا اندك بادی بوزد یا خرده موجی برخیزد تا برای همیشه ازحافظه ضعیفشان رد پایت پاک شود !.. ما از نسل ماسه نیستیم ... از نسل صدفهاییم ... صدفهایی که به پاس اقامتی یک روزه تا دنیا دنیاست صدای دریا را برای هر گوش شنوایی زمزمه میکنند.
پنج شنبه 7 / 3 / 1391برچسب:,
|
ای کاش زبان نگاهم را می دانستی
و با این همه سکوت
مرا به خاموشی متهم نمی کردی
کاش می دانستی من همیشه
سخن ها دارند برای گفتن
غزل ها دارند برای از تو سرودن و
با زبان چشمانم با تو سخن می گویم
چشمانی که از ندیدنت
سیل ها دارند برای جاری ساختن
عشق ها دارند برای از تو فریاد کردن
کاش می دانستی که من تو را
دوست دارم
کاش می دانستی....